Zaburzenia konwersyjne i dysocjacyjne

Konwersja to zamiana problemu psychicznego na somatyczny

Dysocjacja – głębsze, z zaburzeniami świadomości, występuje zaburzenie procesów sterowania zachowaniem i przeżywaniem (kiedyś ostre lub podostre psychozy reaktywne)

 

Zaburzenia konwersyjne

– zaburzenia ruchu (niedowłady, porażenia, ataksje, akinezja, dyskinezy, drżenie, itp.)

– nie mają podłoża organicznego

– napady drgawkowe

– znieczulenia- ślepota histeryczna, głuchota histeryczna

 

Dysocjacje

– osłupienie asocjacyjne

– trans i opętanie

– amnezja

– fuga- ucieczka od rzeczywistości, która jest trudna

– zaburzenia identyfikacji- osobowość wieloraka

 

Objawy

1. Hipofunkcje ruchowe w zaburzeniach dysocjacyjnych.

Do najczęstszych hipofunkcji ruchowych należą:

• niedowłady i porażenia kończyn- jednostronne, dwustronne i połowiczne. Mogą im towarzyszyć przykurcze, zaburzenia chodu, także astazja-abazja (niemożność stania i chodzenia, może także wystąpić w postaci samodzielnego zespołu).

• zaburzenia monosymptomatyczne (opadnięcie powiek, szczękościsk),

• kamptokormię (nieprawidłowe ustawienie tułowia),

• spastyczny skurcz przełyku (tzw. kula w gardle),

• afonię lub mówienie szeptem, jąkanie się.

Ponadto:

• zaburzenia wzroku- ślepota lub koncentryczne zwężenie pola widzenia.

• zaburzenia słuchu łączne z głuchotą.

2. Hiperfunkcje ruchowe w zaburzeniach dysocjacyjnych.

Wśród hiperfunkcji ruchowych najczęściej występuje:

• Grubo faliste drżenie głowy, języka, kończyn

• Ruchy mimowolne, w tym tiki, napady drgawkowe, które wymagają dokładnego różnicowania z napadami padaczkowymi.

Poza tym występują:

• Parastezje i hiperestezje

3. Objawy dysocjacyjne.

Występują w przebiegu napadów drgawkowych, w postaci omdleń, hipersomii (nadmierna senność), również osłupienia lub pobudzenia psychoruchowego, zespołu depersonalizacyjnego, zamroczenia jasnego, transu. Zalicza się także do nich fugi (ucieczki z niepamięcią), stany niepamięci, osobowość mnogą i naprzemienną. We wszystkich tych stanach stwierdza się zaburzenia świadomości, reaktywne zachowania ze zmniejszoną samokontrolą.

4. Diagnoza – ustalenie:

• Okoliczności wystąpienia zaburzeń

• Całokształt obrazu klinicznego i jego dynamiki

• Charakter urazu psychicznego i przeżywanego konfliktu

• Sytuację, w której się znalazł chory

• Cechy jego osobowości