Początki

Mindfulness została wprowadzona do psychologii zdrowia w późnych latach 70-tych przez Jon Kabat-Zinna w Klinice Redukcji Stresu mieszczącej się w szpitalu w Massachusetts (Stress Reduction Clinic). W tej klinice po raz pierwszy Kabat-Zinn zaczął stosować mindfulness do leczenia pacjentów cierpiących na chroniczny ból (MBSR – por. Kabat – Zinn, 1990). Z powodu spektakularnego sukcesu, jakie przyniosło stosowanie MBSR w praktyce klinicznej, zaczęły pojawiać się inne terapie oparte o różne elementy mindfulness, które poszerzyły spektrum oddziaływań uważności do innych symptomów i zaburzeń, takich jak depresja, lęk, zaburzenia osobowości bordeline, efekty uboczne raka, zaburzenia jedzenia oraz dysfunkcje seksualne (Althof, 2010; Kabat-Zinn, i in., 1992; Kristeller, Hallett, 1999; Linehan, 1993; Segal, William, Teasdale, 2002; Speca, Carlson, Goodey, Angen, 2000). Stosowanie terapii opartych o różne elementy mindfulness znalazło silne empiryczne potwierdzenie dla swej skuteczności. Do najbardziej skutecznych terapii zaliczają się: Acceptance i Therapy Commitment (ACT; Hayes, Luoma, Bond, Masuda, Lillis, 2006; Juarisco, Forman, Herberta, 2010; Ost, 2008; Twohig, i in., 2010), Mindfulness Based Cognitive Therapy (MBCT; Foley, Baillie, Huxter, Price, Sinclair, 2010; Hoffman, Sawyer, Witt, Oh, 2010; Segal, i in. 2010; William, Russell, Russell, 2008) i Dialectical Therapy Behavior (DBT; Kleinn, Kroger, Kosfelder, 2010; Lynch, Trost, Salsman, Linehan, 2007; Ost, 2008).

Terapie oparte o różne aspekty uważności pomagają ludziom w przezwyciężaniu różnorakich słabości oraz opanowywaniu zaburzonych zachowań. Obecnie praktyka mindfulness dotarła do takiego poziomu akceptacji w Stanach Zjednoczonych, że jest ona stosowana nawet w systemie prywatnego szkolnictwa (Biegel, Brown, 2011).